Powiatowe bezrobocie.
W ostatnim czasie można zaobserwować bardzo szybko poszerzającą się skalę bezrobocia w naszym kraju. Z dniem 1 stycznia 2000 roku nałożono na powiaty jedno z najważniejszych zadań w polityce państwa – walkę z bezrobociem, jednakże nie przekazano wystarczających środków finansowych na ich realizację. W chwili obecnej powiaty borykają się z brakiem dostatecznej ilości środków z Krajowego Urzędu Pracy na realizację podstawowych zadań dotyczących przeciwdziałania bezrobociu.
Wstępne informacje wskazują, że wiele Powiatowych Urzędów Pracy na aktywne formy przeciwdziałania bezrobociu otrzyma kwoty, które w znacznej części zostaną przeznaczone na realizację zobowiązań z ubiegłego roku (wiele
z nich już od dłuższego czasu zalega z zapłatą refundacji wynikających
z przedmiotowych umów, w związku z czym zobowiązania narosły do bardzo wysokich kwot – niekiedy przekraczających 50% tegorocznych środków przyznanych z Funduszu Pracy).
Przyznanie tak niskich środków na realizację ustawowych zadań Powiatowych Urzędów Pracy oraz ograniczenie przyznawanej z budżetu państwa kwoty na pomoc społeczną, stawia wszystkie powiaty,
a w szczególności te zagrożone bezrobociem strukturalnym, w niezwykle trudnej sytuacji, bowiem nie są one w stanie sfinansować z własnego budżetu żadnych form aktywizacji zawodowej oraz zapewnić rodzinom najbardziej narażonym na skutki bezrobocia odpowiedniej opieki.
W wielu powiatach środki przyznane z Krajowego Urzędu Pracy pozwolą na zatrudnienie zaledwie kilku procent zarejestrowanych bezrobotnych, natomiast skierowanie bezrobotnych na staż lub szkolenie, udzielenie pożyczki na utworzenie dodatkowego miejsca pracy, bądź podjęcie działalności gospodarczej nie będzie możliwe.
Ale partie polityczne pieniądze dostaną!

Powiatowo-gminna oświata.
W założeniach do ustalenia subwencji oświatowej przyjęto dla wydatków rzeczowych 77,25 % wykonania roku 2000. W wydatkach rzeczowych szkół 77% – 82% stanowią wydatki na: fundusz socjalny, koszty pracownicze, ogrzewanie i energię elektryczną. Zakłada się, że w roku obecnym wydatki te będą wyższe niż w roku ubiegłym.
Ponadto w subwencji oświatowej na rok 2001 nie przewidziano skutków wdrożenia II etapu nowego systemu wynagradzania nauczycieli. Zaplanowano wzrost wynagrodzeń jedynie o 7,6% (wskaźnik wzrostu wynagrodzeń). Tymczasem biorąc pod uwagę nowelizację Karty Nauczyciela wzrost wynagrodzeń powinien wynieść 12,44%.
W budżecie państwa zabraknie z tego tytułu, jak mi się wydaje, ponad 1.200.000.000 zł, przy czym suma ta nie uwzględnia, jak mówią samorządowcy i przedstawiciele oświaty: inflacyjnego wzrostu kosztów rzeczowych, wzrostu wynagrodzenia nauczycieli z tytułu awansu zawodowego, zwiększenia do 100% subwencji dla szkół niepublicznych, prowadzenia przez samorządy szkół artystycznych, spłaty zobowiązań budżetu państwa wobec samorządów w związku ze skutkami nowelizacji Karty Nauczyciela w roku 2000…
Ale partie polityczne swoje pieniądze dostaną!

Adam St. Szejnfeld
Poseł na Sejm RP